ABC Ekonomii Społecznej
Spółdzielnie socjalne
Podstawą prawną działania spółdzielni socjalnej jest Ustawa z dnia 27 kwietnia 2006 r. o spółdzielniach socjalnych.
Spółdzielnia socjalna jest przedsiębiorstwem społecznym, prowadzącym działalność gospodarczą w oparciu o osobistą pracę członków w celach społecznej i zawodowej reintegracji jej członków. W praktyce oznacza to, iż spółdzielnia socjalna musi prowadzić działalność gospodarczą ale zysk osiągnięty z tej działalności nie jest dzielony pomiędzy jej członków lecz wykorzystywany na realizację celów statutowych.
Spółdzielnię socjalną mogą założyć:
- osoby bezrobotne w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, osoby o których mowa w art. 1 ustawy o zatrudnieniu socjalnym, osoby niepełnosprawne w rozumieniu ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych – posiadające pełną zdolność do czynności prawnych;
- inne osoby, o ile ich liczba nie stanowi więcej niż 50% ogólnej liczby założycieli;
- organizacje pozarządowe;
- jednostki samorządu terytorialnego;
- kościelne osoby prawne.
Liczba założycieli spółdzielni nie może być mniejsza niż 5 w przypadku osób fizycznych oraz 2 w przypadku osób prawnych. Spółdzielnia socjalna może liczyć od 5 do pięćdziesięciu członków, wyjątek stanowi spółdzielnia socjalna powstała w wyniku przekształcenia spółdzielni inwalidów bądź spółdzielni niewidomych.
Spółdzielnia socjalna działa na rzecz społecznej i zawodowej reintegracji swoich członków. Może ona również prowadzić działalność społeczną i oświatowo – kulturalną na rzecz swoich członków oraz ich środowiska lokalnego, a także działalność społecznie użyteczną w sferze zadań publicznych określonych w ustawie o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
Spółdzielnia socjalna podlega rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym. Procedura rejestracji spółdzielni nie jest skomplikowana. W tym celu należy złożyć wniosek o rejestrację w KRS, zawierający statut podpisany przez wszystkich członków spółdzielni, dokumenty poświadczające, że każdy założyciel spółdzielni jest do tego uprawniony (m. in. orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, informację z urzędu pracy o długotrwałym bezrobociu) oraz dokumentację z walnego zgromadzenia.
Działalność spółdzielni socjalnej może zostać wsparta ze środków budżetu państwa lub środków budżetu jednostki samorządu terytorialnego, w szczególności poprzez:
- dotację,
- pożyczki,
- poręczenia,
- usługi lub doradztwo w zakresie finansowym, księgowym, ekonomicznym, prawnym, i marketingowym,
- zrefundowanie kosztów lustracji.
Założyciele spółdzielni mogą otrzymać jednorazową dotację na utworzenie spółdzielni przyznawaną z Funduszu Pracy, korzystać ze środków PEFRON, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz ubiegać się w starostwie o refundację składek na ubezpieczenie społeczne (w ramach formuły zatrudnienia wspieranego).
Zakład Aktywności Zawodowej
Podstawy prawne dla działalności zakładów aktywności zawodowej stworzyła ustawa z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776 ze zm.).
Zakład Aktywności Zawodowej to jedna z form prowadzenia przedsiębiorstwa społecznego. Jest to rozwiązanie dostępne tylko dla organizacji pracujących z osobami niepełnosprawnymi, w szczególności osobami z orzeczonym znacznym stopniem niepełnosprawności. ZAZ działa w celach rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych.
ZAZ jest wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo jednostką tworzoną przez powiat, gminę, stowarzyszenie lub inną organizację społeczną, której statutowym zadaniem jest rehabilitacja zawodowa i społeczna osób niepełnosprawnych.
Zgodnie z przepisami ustawy osobami niepełnosprawnymi są osoby, których stan fizyczny, psychiczny lub umysłowy trwale lub okresowo utrudnia, ogranicza lub uniemożliwia wypełnianie ról społecznych, a w szczególności zdolności do wykonywania pracy zawodowej.
Źródło: www.ekonomiaspoleczna.pl