Tryb postępowania dotyczący zbiórek publicznych

 

1. Podstawa prawna:

– Ustawa z dnia15 marca 1933 roku o zbiórkach publicznych (Dz. U. z 1933 roku, nr 22, poz. 162 z późn. zm.),

– Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 listopada 2003 roku w sprawie sposobów przeprowadzania zbiórek publicznych oraz zakresu kontroli nad tymi zbiórkami (Dz. U. nr 199, poz.1947 z późn. zm.),

– Ustawa z dnia 16 listopada 2006 roku o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2006 r. nr 225, poz.1635 z późn.zm.),

– Ustawa z dnia 14 czerwca 1960r. – Kodeks Postępowania Administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz1071 z późn .zm)

 

Pozwolenie na zbiórkę publiczną może być udzielone jedynie stowarzyszeniom i organizacjom posiadającym osobowość prawną, albo komitetom organizowanym dla przeprowadzenia określonego celu (art. 4 ustawy o zbiórkach publicznych). Cel zbiórki winien być zgodny ze statutem stowarzyszenia bądź z aktem organizacyjnym komitetu.

 

 Pozwoleń na przeprowadzenie zbiórki, w drodze decyzji administracyjnej udzielają ( art. 2 pkt 1 ustawy o zbiórkach publicznych):

1) wójt, burmistrz (prezydent miasta) – jeżeli zbiórka ma być przeprowadzona na obszarze gminy lub jej części,

2) starosta – jeżeli zbiórka ma być przeprowadzona na obszarze powiatu lub jego części obejmującej więcej niż jedną gminę,

3) marszałek województwa – jeżeli zbiórka ma być przeprowadzona na obszarze województwa lub jego części obejmującej więcej niż jeden powiat,

4) minister właściwy do spraw wewnętrznych – jeżeli zbiórka ma być przeprowadzona na obszarze obejmującym więcej niż jedno województwo.

 

W przypadku, gdy zebrane ofiary mają być zużyte poza granicą Rzeczypospolitej Polskiej, pozwolenia na zbiórkę udziela minister właściwy do spraw wewnętrznych, za zgodą ministra właściwego do spraw zagranicznych i ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Pisma, z prośbą o opinię dotyczącą wydania pozwolenia, do ministra właściwego do spraw zagranicznych i ministra właściwego do spraw finansów publicznych kieruje minister właściwy do spraw wewnętrznych ( art. 2 pkt 2 ustawy o zbiórkach publicznych).

Wniosek o wydanie pozwolenia na przeprowadzenie zbiórki publicznej, podpisany przez osoby upoważnione do wyrażania oświadczeń woli (w sprawach majątkowych) w imieniu wnioskodawcy, powinien zawierać:

1) cel, na który mają być przeznaczone ofiary pochodzące ze zbiórki publicznej zgodny ze statutem lub aktem organizacyjnym wnioskodawcy, tj. jednoznaczne określenie na co faktycznie mają zostać przekazane środki ze zbiórki publicznej; informacja, iż mają to być cele statutowe byłaby zbyt ogólna dla potrzeb prowadzonego postępowania administracyjnego,

2) formy prowadzenia – mogą to być do wyboru: dobrowolne wpłaty na konto (założone osobno dla każdej zbiórki publicznej przez przeprowadzającego zbiórkę publiczną we wniosku należy podać numer tego konta), zbieranie ofiar do puszek kwestarskich, zbieranie ofiar do skarbon stacjonarnych, sprzedaż cegiełek wartościowych, sprzedaż przedmiotów oraz zbieranie ofiar w naturze,

4) obszar na jakim będzie zbiórka prowadzona,

5) sposób informowania o prowadzonej zbiórce publicznej,

6) liczbę osób, które mają brać udział w zbiórce publicznej,

7) przewidywane koszty przeprowadzenia zbiórki publicznej, w tym rodzaj i wysokość poszczególnych wydatków,

8) miejsce wydatkowania zebranych ofiar (tzn. w kraju czy za granicą).

 

W sytuacji, gdy jedną z form zbiórki ma być sprzedaż cegiełek wartościowych do wniosku należy dołączyć wzory tych cegiełek w poszczególnych nominałach, określić ilość w poszczególnych nominałach i wartość ich emisji (łączna kwota). Cegiełki te, jako druki ścisłego zarachowania, powinny być sporządzone w sposób uniemożliwiający ich podrobienie bez stosowania technik specjalnych i wiedzy fachowej. Na każdej cegiełce wartościowej sprzedawanej w ramach zbiórki publicznej, umieszcza się nazwę przeprowadzającego zbiórkę, jego adres, kolejny numer cegiełki, a także jej cenę. Na cegiełce może być umieszczona informacja dotycząca celów zbiórki publicznej.

Jeżeli zbiórka ma być prowadzona w formie sprzedaży przedmiotów, we wniosku należy wskazać ilość, rodzaj i ceną poszczególnych przedmiotów. Należy zaznaczyć, iż na każdym przedmiocie sprzedawanym w ramach zbiórki publicznej, wyraźnie i w sposób trwały podaje się nazwę przeprowadzającego zbiórkę publiczną, oraz cenę przedmiotu. Napisy te powinny wyróżniać przedmioty sprzedawane w ramach zbiórki publicznej, od innych przedmiotów, znajdujących się w obrocie.

 

Bardzo ważne jest odpowiednie, jednoznaczne sprecyzowanie celu i form prowadzenia zbiórki, obszaru, jaki zbiórka będzie obejmować, przedstawienie sposobu jej prowadzenia oraz określenie kosztów przeprowadzenia planowanej zbiórki (powinny być jak najniższe – nie powinny jednak przekroczyć 10% zebranej kwoty).

Do wniosku należy dołączyć aktualny statut wnioskodawcy (lub akt organizacyjny komitetu ze wskazaniem osób odpowiedzialnych za rozliczenie zbiórki – podać serię i numer dowodu osobistego lub numer PESEL) oraz aktualny odpis z Krajowego Rejestru Sądowego (w przypadku komitetów – pełny skład osobowy z podpisami oraz adresami członków). W przypadku składania kopii wymaganych dokumentów każda strona dokumentu powinna być potwierdzona za zgodność z oryginałem przez osoby upoważnione do reprezentowania podmiotu zgodnie z wpisem w KRS lub innym dokumentem potwierdzającym status prawny oferenta i umocowanie osób go reprezentujących.

 

Organ administracji wydając decyzję pozwalającą na przeprowadzenie zbiórki publicznej obok celu i form jej prowadzenia, określa w sentencji jej termin. Oznacza to, że udzielone pozwolenie na przeprowadzenie zbiórki publicznej jest skuteczne od momentu doręczenia decyzji (odebrania przez wnioskodawcę w siedzibie), a zatem dopiero od tego momentu możliwe jest prowadzenie zbiórki publicznej.

Uprawomocnienie decyzji następuje po 14 dniach od momentu otrzymania jej przez stronę postępowania, jeśli nie zwróci się ona w tym terminie z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Decyzja może zostać odebrana przez osoby upoważnione do składania oświadczeń woli
w imieniu wnioskodawcy (lub przez pełnomocnika posiadającego oryginał pełnomocnictwa). Może zostać ona również doręczona drogą pocztową (przesyłką poleconą – za zwrotnym potwierdzeniem odbioru).

Opłata skarbowa winna być uiszczona w wysokości 82 zł, zgodnie z ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2006 r., Nr 225, poz. 1635 z późn. zm.) obowiązek zapłaty opłaty skarbowej powstaje z chwilą złożenia wniosku o wydanie pozwolenia. Informację o tym, iż wniosek Strony został rozpatrzony pozytywnie, organ administracji przesyła wnioskodawcy odrębnym pismem.

 

Wpłaty opłaty skarbowej  można dokonać gotówką, bez prowizji na następujący rachunek bankowy:

Zwolnione od opłaty skarbowej są organizacje posiadające status organizacji pożytku publicznego, jeżeli występują z wnioskiem o wydanie pozwolenia, a cel planowanej zbiórki publicznej związany jest z prowadzoną nieodpłatną działalnością pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 z późn. zm.).

 

Sprawozdanie z wyników zbiórki publicznej należy dostarczyć w terminie 1 miesiąca po zakończeniu zbiórki wraz z załączonym ogłoszeniem prasowym o wynikach zbiórki. Publiczne ogłoszenie wyników zbiórki publicznej należy umieścić w prasie, w rozumieniu przepisów Prawa prasowego, o zasięgu obejmującym co najmniej obszar na którym zbiórka została przeprowadzona. Ogłoszenie powinno zawierać: nazwę i siedzibę przeprowadzającego zbiórkę publiczną, nazwę organu, oraz datę i numer pozwolenia, sumę zebranych ofiar pieniężnych, uwzględniającą ilość i rodzaj zebranych ofiar na poszczególne cele, według form zbiórki publicznej, rodzaj i ilość zebranych ofiar w naturze, wysokość kosztów przeprowadzenia zbiórki publicznej, z dokładnym wymienieniem rodzaju i wysokości poszczególnych wydatków.

 

W sprawozdaniu oprócz ww. elementów należy podać:

– sumę zebranych ofiar pieniężnych bądź w naturze, z wymienieniem wykonanych zadań w ramach realizacji celów, na które ofiary zostały przeznaczone. W przypadku gdy organizator zbiórki publicznej nie wykorzysta w okresie trwania zbiórki wszystkich zebranych ofiar winien poinformować organ o ilości pozostałych ofiar pieniężnych bądź w naturze oraz o sposobie i terminie ich wykorzystania, a także nadesłać dodatkowe  uzupełnienie sprawozdania o wydatkowaniu środków zebranych w ramach zbiórki. Wykaz kwotowo – rzeczowy kosztów przeprowadzenia zbiórki (z wyszczególnieniem rodzaju i kwot poniesionych kosztów na zorganizowanie i przeprowadzenie zbiórki) oraz dołączyć dokumenty potwierdzające poniesione koszty (na żądanie).

Ponadto organizator zbiórki publicznej powinien nadesłać do organu który wydał pozwolenie kopię ogłoszenia prasowego.

Jeżeli zbiórka publiczna nie została przeprowadzona, należy o tym w formie pisemnej poinformować organ który wydał pozwolenie oraz podać przyczyny, z powodu których nie przeprowadzono zbiórki.